หลุมขุดค้นที่ 9 ลานหินลาดยาว แหล่งไดโนเสาร์กินเนื้อไทรันสยาม

พบเมื่อเดือนสิงหาคม 2536 เป็นกระดูสโพกด้านซ้าย และกระดูกโคนหางของไดโนเสาร์กินเนื้อสกุลและชนิดใหม่ของโลก มีความยาวประมาณ 7 เมตร ลักษณะกระดูกบ่งบอกว่าเป็นบรรพบุรุษของทีเร็กซ์ ในภาพยนต์เรื่องจูแรสสิคพาร์ด ซึ่งเป็นไดโนเสาร์กินเนื้อที่มีขนาดใหญ่ที่สุด และมีอายุอยุ่ในยุคทีเครเซียสตอนปลาย ในขณะที่ไทรันสยามมีอายุอยู่ในยุคทีเครเซียสตอนต้น และมีขนาดประมาณครึ่งนึงของทีเร็กซ์

จากหลุมขุดค้นที่ 2 เดินทางต่อไปอีกประมาณ 500 เมตตร จะพบกับหลุมขุดค้นที่ 9 ซึ่งเป็นหลุมขุดค้นสุดท้าย

 

หลุมขุดค้นที่ 2 ถ้ำเจีย แหล่งไดโนเสาร์กินพืชภูเวียง

 

พบเมื่อเดือน กันยายน พ.ศ.2532 เป็นซากกระดูกส่วนคอ จำนวน 6 ชิ้น วางเรียงต่อกัน หลุมขุดค้นแห่งนี้สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ได้เสด็จมาทอดพระเนตร เมื่อวันที่ 3 พฤศจิกายน พ.ส. 2532 และสมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอ เจ้าฟ้ากัลยานิวัฒนา กรมหลวงนราธิวาสราชนครินทร์ ได้เสด็จเยี่ยมชมเมื่อวันที่ 25 มีนาคม 2533
 

ออกเดินไปอีก 50 ม. ก็พบกับหลุมขุดค้นที่ 2

ออกเดินทางสู่หลุมขุดค้นต่อไป เดินไปประมาณ 500 ม. เจอสุสานหอย 130 ล้านปี

 

สุสานหอย 130 ล้านปี

ซากไดโนเสาร์ของหลุมขุดค้นแห่งนี้ คือ ไดโนเสาร์ตัวจิ๋วเท่าไก่

มีขนาดเล็กที่สุด คล้ายสัตว์ปีกหัวเรียวแหลม ฟันเล็กแหลม เรียงแถวยาว คอยาวบิดดค้งได้คล่องหางยาว เมื่อโตเต็มที่มีขนาดเท่าไก่งวง มีรูปร่างกะทัดรัด ว่องไว ไล่้จับสัตว์ขนาดเล็กกินเป็นอาหาร

เดินออกจากจุดชมวิวอีก 150 ม. ก็ถึง หลุมขุดค้นที่ 1






 

จุดชมวิว ที่อยู่ ระหว่างทางจากหลุมขุดค้นที่ 3 ไปหลุมขุดค้นที่ 1

สามารถมองเห็นวิวทิวทัศน์ที่สวยงามจากยอดเขา และสัมผัสอากาศบริสุทธิ์เย็นสบาย

จากหลุมขุดค้นที่ 3 ออกเดินทางสู่จุดต่อไป

จุดแรกที่เดินมาถึงคือ หลุมขุดุค้นที่ 3

หลุมขุดค้นที่ 3 ห้วยประตูตีหมาแหล่งไดโนเสาร์กินพืช

พบเมื่อเดือน พ.ค. 2536 เป็นชิ้นส่วนของไดโนเสาร์กินพืช ขนาดใหญ่หลายชิ้น ที่ยังไม่สามารถบอกได้ว่าเป็นส่วนใด มีเเพียงกระดูกคอชิ้นเดียวที่บอกได้ว่าเป็นไดโนเสาร์กินพืขแต่ยังไม่ทราบว่าเป็นชนิดเดียวกับพันธุกินพืชภูเวียงที่พบที่หลุมขุดค้นที่ 1 หรือไม่ ชิ้นกระดูกเหล่านี้ฝังตัวอยู่ในหินเสาขัวอายุประมาณ 130 ล้านปี






 

ป้ายบอกทาง

เริ่มเดินทางออกจากที่ทำการอุทยานแห่งชาติ

แผนที่การเดินทางในอุทยาน

ทางเข้าอุทยาน