วัดวัง 

ต.ลำปำ อ.เมือง จ.พัทลุง เป็นปูชนียสถาน ที่สำคัญแห่งของจังหวัดพัทลุง เดิมเป็นวัดโบราณสันนิษฐาน ว่าสร้างมาตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยาตอนปลาย ต่อมาพระยาพัทลุง (ทองขาว) ได้สร้างขึ้นใหม่ในรัชกาลที่ 3 เคยใช้เป็นสถานที่ทำพิธีถือน้ำพิพัฒน์สัตยาของข้าราชการเมืองพัทลุง ในสมัยรัตนโกสินทร์ ต่อมาเมื่อย้ายเมืองพัทลุงไปตั้งที่ตำบลเมืองคูหาสวรรค์ วัดวังก็ชำรุดทรุดโทรมลง และได้มีการบูรณะใหม่ในปี พ.ศ.2512

สิ่งสำคัญของวัง คือ พระอุโบสถ ซึ่งสร้างเป็นแบบสถานปัตยกรรมสมัยรัตนโกสินทร์ ประดับด้วยช่อฟ้า ใบระกาสวยงาม ด้านหร้ามีมุขเด็จยื่นออกมา ภายในพระอุโบสถมีภาพจิตรกรรมฝาผนังสีฝุ่น เขียนขึ้นในสมัยรัชกาลที่ 4 ซึ่งกล่าวกันว่าเป็นฝีมือช่างคณะเดียวกับช่างที่เขียนภาพจิตรกรรมฝาผนังใน พระอุโบสถวัดพระศรีรัตนศาสดาราม เขียนเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับพุทธประวัติและเทพชุมนุมสวยงามมาก
ในระเบียงคดโดยรอบมีพระพุทธรูปปั้น 108 องค์ นอกจากนั้นยังมีพระเจดีย์วิหาร และธรรมมาสน์ลายทองสร้างในสมัยรัตนโกสินทร์เช่นเกียวกับพระอุโบสถ